Banken en de seksondernemers.
Banken zijn altijd een belangrijk onderwerp van gesprek, vooral voor ondernemers in onze sector. Je kunt zakelijk niet zonder. Het blijkt dat veel ondernemers het gevoel hebben dat banken een eigen agenda hanteren die niet aansluit bij hun behoeften. Er lijkt een gebrek aan inzicht en kennis te zijn in hoe specifieke bedrijfstakken functioneren, wat resulteert in frustratie en onbegrip.
Seksondernemers zijn moeilijk in een standaard ‘hokje’ te plaatsen. Het bedrijfsmodel van seksbedrijven wijkt soms af van dat van traditionele bedrijven, maar begrip en kennis lijkt vaak te ontbreken bij bankmedewerkers. Wanneer er al een beperkt aantal seksbedrijven is, ontstaat er voor banken ook een gebrek aan klantervaring binnen deze sector. Maar sommige klanten zitten daar al 25 tot 40 jaar in het bank-dossier – dan moet je toch onderhand wel weten wat voor vlees je ermee in de kuip hebt?!
De recente klachten betreffen de ABN AMRO – de laatste week 4 klachten! Deze bank heeft haar zakelijke kosten in veel gevallen verhoogd, variërend van standaard €9,90 naar bedragen van 110.-/125.-/150,- tot wel €160 per maand. Ondernemers vragen zich af wat de werkelijke motivatie achter deze verhogingen zijn, vooral wanneer er geen duidelijke uitleg wordt gegeven. ‘Kosten voor verplicht onderzoek’, is een te magere uitleg! En die extreme verhogingen zijn er alleen bij ABNAMRO.
De vereiste documentatie die aangeleverd moet worden is bovendien overweldigend. Banken vragen om een kopie van de vergunning voor seksinrichtingen, dat is nog te begrijpen. Maar ook het bedrijfsplan, een extra recente Verklaring Omtrent Gedrag (VOG), een UBO-verklaring die soms elke drie maanden nodig is, en zelfs een verklaring van de boekhouder met een uitleg over afdrachten en voorwaarden, kosten, calculaties en winst.
In één geval ook maar gelijk de vraag of men werkte met slachtoffers van mensenhandel of minderjarigen en welke maatregelen men dan anders neemt om dat te voorkomen.
Het wantrouwen is beledigend, het leidt tot extra kosten, tijdsdruk en stress voor ondernemers.
Zoals een van de klagers zei: Ik hoef niks meer te doen men wil een totale controle over mijn bedrijfje – dit duurt zo al 5 jaar! : De Gemeente, Politie en de Belastingdienst hoeven ook niet meer te controleren – dat heeft de bank ook overgenomen. Misschien moet ik de bank de sleutels maar sturen – kunnen ze het een poosje zelf doen; mij geloven ze niet en zijn over alles wantrouwend. Bij elke volgende brief sta ik weer helemaal op tilt…
Daarnaast krijgen bedrijven aangezegd slechts een beperkt bedrag in contanten storten – meestal max. 25%. Dan moet u die klanten maar beter aanmoedigen om elektronische & pin-betalingen te doen. Zo werden eerder ook ondernemers verplicht om de klantgegevens te vermelden bij de contante ontvangsten…
Inmiddels zijn er bedrijven die daardoor geregeld onvoldoende middelen op de rekening krijgen om daar hun verplichtingen mee te regelen. Dat dwingt tot betaal-oplossingen buiten de banken om; als afstorten zó beperkt wordt. Dat komt het veilige bankverkeer niet bepaald ten goede en veel contant in het bedrijf of in huis bewaren is ook een gevaar want als dat breed bekend wordt kun je ook weer overvallen en inbraken verwachten.
Een grappig, maar tegelijkertijd frustrerend voorbeeld is dat een ondernemer moest uitleggen waarom hij een Netflix-premium abonnement zakelijk had betaald (€18.99 per maand). De bankmedewerker vond dit overbodig, terwijl de ondernemer het juist logisch vond omdat de sekswerkers series kijken in vrijgevallen tijd. Dat was iets wat je normaal particulier betaalde! Het illustreert opnieuw het groot gebrek aan begrip tussen banken en de bedrijven met wie zij werken.
Hoeveel reële ruimte verwacht men eigenlijk in deze relatief piep-kleine bedrijfjes waardoor fraude, zwart geld en terrorismefinanciering zelfs maar mogelijk is? Het leidt af en verstoort de focus van ondernemers op hun bedrijf. Druk op ondernemers is aanzienlijk. Als zij niet tijdig voldoen aan de eisen van de bank, riskeren zij dat niet alleen de zakelijke rekening, maar ook alle privérekeningen worden beëindigd. Als de bank denkt zo een goede relatie op te bouwen, maar uiteindelijke de ondernemer onder druk zet, vragen wij ons af of men ook het controle-doel niet verre voorbijschiet.
De frustraties van ondernemers reiken verder dan enkel de kosten. Het lijkt erop dat de banken zich vooral richten op de kleinere ondernemers en hen het moeilijk maken met onnodige eisen en strikte controles.
Sommige ondernemers worden zo al vijf jaar om de haverklap benaderd. Opvallend is dat de berichten uit veel verschillende plaatsen in het land komen waar dan ook alle gegevens naar toe gezonden moeten worden. Een van de klagers heeft nu meer dan 15 keer naar verschillende plaatsen en personen alle gegevens moeten doorzenden. Dat geeft de indruk dat die gegevens onvoldoende beveiligd worden en mogelijk een prooi kunnen worden voor hackers. De werkwijze is dan op zijn minst aanvechtbaar en lijkt ons ook voor de banken ondoelmatig.
Men is kennelijk het beleid aan het stroomlijnen vanwege de eerdere klachten om het vervolgens als vanouds voort te zetten. De Bank stuurt de laatste tijd ook brieven die dan getekend teruggezonden moeten worden waar men toestemming vraagt om onbeperkt ‘te zijner tijd’ gegevens op te kunnen vragen. De Bank vraagt toestemming die niet geweigerd kan worden of waar men achteraf bezwaar tegen kan maken: men gaf dan immers toestemming. Het ging ook weer vergezeld van het vooruitzicht dat niet terugzenden onmiddellijk gevolgen voor de zakelijke en privérekeningen zou hebben.
Dat noemen we een afgedwongen toestemming want er is geen redelijk alternatief om de bankservice elders onder te brengen.
Bovendien delen banken hun bevindingen in voorkomend geval. Waarbij je ook bij voorbaat al in een slecht daglicht komt te staan als je een andere bank wil zoeken.
Wet op het financieel toezicht (Wft) en
Wet ter voorkoming witwassen en financieren van terrorisme (Wwft)
De DNB en AFT houden toezicht op o.a. de banken, dat zij het financieel toezicht ook volgens de regels volgen. De regels gelden voor alle financiële instellingen waaronder de Banken.
Daar hoort bij dat zij ook moeten weten met wie ze zakendoen, rekeningen aanhouden of financiële middelen verstrekken (Van dit laatste hebben wij dus geen last…). Als men dat onvoldoende doet dreigen hoge boetes of intrekking van de vergunning.
Het is dus logisch dat banken ook een dossier van de klanten bijhouden en proberen het actueel te houden. Niet dàt maar Hóe is dus onze klacht.
Daarom
Daarom roepen we ook alle ondernemers op om hun ervaringen met het bankbeleid te delen – zowel positief als negatief. Dit zal helpen om nadere actie te ondernemen.
Ook jouw ervaring kan dan het verschil maken!