Banken zijn vrij om hun klanten wèl of níet te accepteren – het mag echter geen algemene uitsluiting zijn zodat je nergens een rekening zou kunnen openen. Banken zijn ook gehouden aan hun maatschappelijke verplichting om het geldverkeer te organiseren; zonder tenminste een privé-of zakelijke rekening-courant kan niemand bestaan. Men moet wel een relevante reden aanvoeren waarom men u als klant wil weigeren (of opzeggen) – waarom u voor de bank een risico zou zijn. Een afwijzing of weigering moet men schriftelijk met redenen omkleed bevestigen… maar u moet daar waarschijnlijk wel héél dringend om vragen, zoniet eisen!
De banken moeten hun ‘poortwachters-functie’ voor de ‘mogelijk criminele geldstromen’ aanpassen want de enorme aantallen meldingen aan de FUI (Finance Intelligence Unit, het meldpunt ongebruikelijke geldtransacties) lopen de spuigaten uit en zijn daardoor vrijwel oncontroleerbaar geworden.
In 2019 – werden er 541.236 meldingen aan de FUI gezonden; dat leidde tot 39.544 doorzendingen voor nadere onderzoeken aan de opsporings-, -inlichtingen-, en veiligheids-diensten.). Voor 2020/ 722.247 – 103.947 en 2021/ 1.200.000 – 96.676.
Er komt een nieuwe aanpak door van alle klanten de gegevens (bij alle banken) – centraal te gaan beoordelen. Daarvoor is het Verwijzingsportaal Bankgegevens al twee jaar actief. Dat moet het aantal FUI-meldingen sterk verminderen – men schat met 80%. Vooralsnog hebben de banken ook hun eigen afdelingen om klanten te beoordelen – zowel de nieuwe klanten als de bestaande rekeninghouders.
Zou dat ook voor òns – de seksbedrijven en sekswerkers – een oplossing brengen door een centrale controle? En worden we verlost van het ongenuanceerde, stupide optreden en domme beleid van de banken… of wordt het erger?
Vooralsnog zien we bij banken dat de ‘oplossing’ gezocht wordt om elke klant – die niet bij voorbaat lelieblank is – en door algoritmen uit de controle komen, de rekening op te zeggen. Afvoeren: dan kan het voor ons geen probleem meer opleveren.
Zodra de financiële boekingen afwijken bent u dus een risico, zo lijkt men te denken, en dat risico moet weg. Elk middel lijkt dat doel te heiligen; lijkt ook een doel op zich. Dat doen ze kennelijk in de hoop dat ze aan kan tonen de verplichte actie te ondernemen in het kader van de Wwft (Wet ter voorkoming van witwassen en financiering van terrorisme). Men moet wel méér hebben dan een algoritme wat u uit de computer opviste! De praktijk lijkt dus anders.
Men kan u uiteraard wèl vragen om uitleg over de werkwijze, eventueel bellen en mailen, vragen om een boekhoudverklaring te overleggen, men kan u later verzoeken om nadere gegevens – ook van een bepaalde boeking of storting. Maar er zijn bedrijven die elke maand een verslag van de boekhouder moeten aanleveren met specificaties en uitleg van elke storting: dat gaat werkelijk te ver!
Maar de bank-brieven, -mail en -telefoontjes ademen vrijwel allen een grenzeloos wantrouwen uit en zijn vaak ronduit vooringenomen en onbeleefd. Dit is inmiddels al een paar jaar aan de orde. Zoals onlangs in een brief: Als u de gegevens niet (tijdig) verstrekt dan zeggen we de rekeningen op van uw bedrijf, van u uw bedrijfsleider en ieder die een relatie met u onderhoudt. Men wilde oa. binnen 14 dagen een VOG ontvangen… (Hoe lang doet een gemeente erover om die te verstrekken?)
Soms wordt ook een verplichting opgelegd dat u slechts 20-25% van uw omzet in contant mag afstorten. Uiteraard geen Euro-biljetten van € 200.- en € 500,- (dat is ook niet handig als je toch al onder een vergrootglas ligt) maar zelfs € 100.- wil men soms in de ban doen, ook al zijn het nog steeds een wettige betaalmiddelen..
Sommige banken komen dan ook op het idee om de maandkosten op te schroeven naar € 150,- voor een rekening-courant, waarop toch al geen enkele bankservice gegeven wordt; Omdat men veel kosten met de controle van uw rekening moet maken…
Banken moeten ook een schriftelijke verklaring geven – meestal wil men dat niet – met redenen waaròm men een (zakelijke) rekeningcourant gaat weigeren of opzeggen. Let op als u een nieuwe rekening wil openen: banken kunnen nagaan of u elders een aanvraag werd geweigerd of opgezegd. Dat kale feit mag geen enkele reden zijn u te weigeren; dat zou een totale uitsluiting van het bancaire systeem zijn.
Het uitsluiten van een hele beroeps- en bedrijvengroep is niet de bedoeling van de Regering. Dat een bank in een individueel geval nader onderzoek doet lijkt ons logisch – maar niet met als enige doel om uit te sluiten. Als er een relevant gevaar dreigt dan is een weigering op zijn plaats; maar dat laat zich dan ook uitleggen en beschrijven!
Oproep
Stuur ons dan s.v.p. een exemplaar van schriftelijke afwijzing of weigering zodat we ook onze beweringen maximaal kunnen onderbouwen – u kunt uw privégegevens uiteraard afschermen en wij doen ook geen mededeling wie of welk bedrijf ons het bericht zond en dat geldt voor leden en niet-leden. Bedenk wel dat we alleen optreden voor de vergunde seks-bedrijven en legaal werkenden.
.)